رواية مكتملة بقلم فاطمه عيد -2

حصل ساعت ما جت صوفى عندهم البيت والحوار اللى دار بينه وبينها بالتفصيل وكمان حكاله اللى حصل من اول رجوعهم من السفر لحد ولاده بنته .. خلص كلام وسكت 
كريم انت محستش بالبعد غير لما قالت هتبعد وبعدت فعلا .. محستش انك كنت محتاجها قبل كده مع انك طنشتها اسبوعين على كلامك .. مفرقش معاك .. لكن اول ما اتكلمتوا ومشيت حسيت انك مخڼوق فى نفس الليله وان البعد مضايقك من تانى يوم .........................................................................
يقاطعه امير بضحك ياعم انا عارف دا كله .. انجز 
كريم يضحك ياعم لو ھتموت اوى كده قوم امشى ونتكلم فى البيت .. على الاقل دنيا متضايقش وتبقى قدامها 
امير لا انا مش حابب نتكلم وهى شايفانى .. عشان كده جيت 
كريم اممممم .. تسمحلى اقولك انك غلطان .. غلطان جدا كمان .. فى حق مراتك وحق صوفى ....................
يقاطعه امير انا مغلطتش فى حق حد .. انا بتصرف طبيعى .. مش عارف ايه اللى حصل فجأه
كريم طول ماانت مقتنع انك مش غلطان .. هتفضل مش فاهم .. مينفعش علاقتك بصوفى تستمر بعد الجواز .. لانها فعلا خېانه .. اى شىء مراتك متعرفوش عنك يعتبر خېانه .. الخيانه مش شرط تكون مباشره وانك تحب ست تانيه عليها وخلاص .. الخيانه ممكن تكون بالتفكير بالكلام بالافعال بالتخيل .. كدبك عليها دا فى حد ذاته خېانه .. مينفعش تبقوا متجوزين ومراتك تروح شقه راجل غريب وتبات عنده وتاخده فى حضنها وتقولك صديق ...........................
يقاطعه امير اللى اضايق بقولك ايه اتكلم من غير امثله على مراتى بلا راجل بلا مش راجل .. متنرفزش اهلى 
كريم شوفت مستحملتش مجرد مثال بسيط .. علاقتك بصوفى غلط .. انت بتديها حقوق مش حقوقها .. مينفعش تهتم بيها او تحتويها وكل اللى بتقوله دا .. دى ست بتميل دايما للجانب اللى بيهتم وبيبقي لطيف .. صداقتكوا فى حد ذاتها اكبر غلط .. بص انا مش هكلمك بحكم الدين فى صداقه الولد والبنت .. تعالى نتكلم بحكم الواقع .. انت كراجل ممكن تتصل بصاحبك كل يوم تطمن عنه !! .. هتركز فى كل تفاصيل حياته وتسمعه .. كل لحظه بتتكلموا !! .. هتداريه عن مراتك !! .. هتحكيلوا تفاصيل فى علاقتك بمراتك .. صحوبيه ولد وبنت لو مقربين اوى اخرهم يتكلموا كل يومين يطمنوا على بعض وخلصت على كده .. مش من حقك تحكيلها تفاصيل علاقتك بمراتك ومش من حقها اصلا تعرف .. لو بدافع الود والصداقه يبقى خارج مراتك .. الراجل الحقيقى المخلص لحبيبته وعاوزها وخاېف على مشاعرها مبيروحش يعيط ويشتكى فى حضڼ ست تانيه بدافع انها صاحبته .. مراتك هى صاحبتك .. الزوجه بتقوم بكل الادور .. انك تدى دور من ادوارها لست غريبه وتقربوا للدرجه دى فانت بتتعدى على حقوقها
امير مراتى مش صاحبتى ! .. صوفى هى اللى صاحبتى .. تعدى حقوق ايه اللى بتتكلم فيه 
كريم
مفيش حاجه اسمها صوفى صاحبتى .. اسمها زميلتك .. والزماله دى بيبقي فى شىء بيجمعكوا شغل دراسه ايا كان .. لو مفيش يبقي وجودها فى حياتك بدون علم مراتك خېانه .. ودا دور مراتك .. انت اختارتها عشان تكون شريكه حياتك .. تكونوا كيان واحد .. دورها مش مقتصر كزوجه .. دورها اكبر من كده بكتير .. بتبقى زوجه وام واخت وصاحبه وحبيبه وابنه .. بتبقى السند والامان .. زى ماانت سندها هى كمان السند ليك .. انتو بتبنوا حياه مع بعض .. دا مفهوم الزوجه .. هى مش مجرد واحده متجوزها عشان تخلفوا وتعملوا اسره وخلصت على كده .. انت مش متجوز آله دورها تخلف وتربى وتسمع الكلام وتثق فيك وبس وانت الراجل تعمل اللى انت عاوزه وهى مش من حقها تعمل زيك .. عشان انت راجل وهى ست صح ! .. مش دا دايما اللى بتقنع بيه نفسك .. والمصېبه انك مقتنع انك مش غلطان .. دور الصاحبه اللى انت سمحت لست تانيه تجسده وتبقى هى مصدر الراحه والاحتواء .. دا كده مش تعدى على حقوق مراتك .. دنيا لو اكتشفت علاقتك بصوفى تفتكر هتكمل ! .. هتقبل بالعلاقه دى .. بلاش نبصلها كده .. تفتكر انت هتقدر تبص فى عينها وتدافع عن نفسك وتقولها انكو مجرد صحاب ! 
امير باصصله وسرح بيخياله وفى لحظات كتير عاشاها مع صوفى كانت فعلا بتحركه من جواه .. افتكر نظرتها ليه اللى كانت بتدل على الاحتياج العاطفى اكتر من انه يكون زى اخوها .. طريقه حضنها ليه فى بعض الاحيان اللى كان بيحس فعلا انه حضڼ خارج حدود الصداقه .. جايز مكنش حابب يبص للامور بالشكل دا .. جايز خاف .. خاف يجسد دور الزوج الخاېن الظالم لمراته .. سرح فى جمله اخوه دنيا لو اكتشفت