رواية نصيبى وقسمتى مكتملة بقلم اميره حسن -5

يرضى اخوه او يرجع كرامته بعد الكلام اللى سمعه منها فى ضهره.
كان منذر بيبص للمار بثبات وجواه احساس بيأكد صدق كلام جده ومستغرب انه حاسس بالفرحه عشان كبرت فى نظر الحج وفى نفس الوقت جواه شعور بضيق كل مايفتكر خۏفها ونظراتها وانها استحاله تتقبله بعد اللى عملو فيها ولكن فى سؤال فى عقله هى ليه رجعت تانى 
اما لمار حست ان فى حد فى العيله دى واقف فى صفها وفهم الجزء اللى هى مش قادرة تشرحه او توصله بالطريقه الصح فابتسمت بلطافه وردت بهدوء  :بجد مش عارفه اشكرك ازاى ياحج .وبتمنى مكنش سبت انطباع وحش عندك من اول يوم وتقدر تفهمنى وتسامحنى.
سمع منذر كلامها وابتسم وبعد نظره عنها وبص فى الارض وفجأه تخيلها وهى بين ايده امبارح فاحس بكهربا فى جسمه وحط ايده على جبهته وثنى رقبته وفضل يبص على لمار بنظرة غريبه وشعور اغرب.

كانت تارا واقفه قدام باب الاوضه اللى والدها محجوز فيها وماسكه الفون وبتتصل بأختها لمار ولكن تليفونها مقفول فافضلت تهز برجليها بعصبيه لحد ماوصل حمزة على المستشفى ولقاها واقفه متوترة فاقرب منها وقالها  :مالك
ردت بنرفزة  :عماله اتصل بلمار يدينى مقفول قلقت عليها وفى نفس الوقت عايزة اعرفها ان بابا خارج عشان لو مجتش هى وصبا مش هيسلكو من ماما.
سألها  :وصبا فين
ردت لمار بغيظ  :صبا بقا هتجننى بحاول اوصلها مش عارفه ولما اتصلت بصحابها بيقولولى بقالهم كتير مش بيشفوها.
رد حمزة بأنفعال  :ودة دليل ان كلامى صح وان اختك اتخطفت.
ردت لمار بنرفزة  :بس ياحمزة والنبى هو فى حد يبقا مخطۏف يجى يطمن على ابوه ويرجع يتخطف تانى ..اساسا انت من الاول فجعتنى عليها من غير اى داعى.
رد حمزة  :طب تفسرى بأيه ان محدش شافها فى الكليه لتكون لابسه طقيه الاخفه مثلا.
ردت تارا بعصبية  :بطل تهريج ياحمزة احنا فى ايه ولا فى ايه
قالها بأنفعال  :انا مبهزرش انا بحاول افهم وجوابا احساس بيفولى انها جت تحت الټهديد مش اكتر.
ردت تارا بتفكير  :كانت قالت عشان صبا بالذات مبتخبيش حاجة ..وبطل تقلقنى عليها بقا مش كفايه قلقانه على لمار ومش عارفه الحيوان جوزها دة عملها ايه
مسك اديها بتفهم وقالها بحنيه  :طب اهدى .كل حاجة هتكون كويسه .خلينا بس نوصل والدك بالسلامه على البيت وبعدين نفكر فى المواضيع دى.
ردت تارا بقله حيله  :طب وماما ل ..
وقبل مايرد فتحت فردوس الباب وشافتهم قدمها ماسكين ادين بعض فابصلها حمزة وابسم وقال بمشاكسه  :والله بنت حلال.
زعقت فردوس وقالت  :هو انت ايييييه عامل زى الكورة كل مااشوطها ترجعلى .ماتبعد عننا بقا.
اتحرجت تارا وقالتلها بهمس  :ياماما 
قاطعتها فردوس بزعيق  :اسكتى انتى .هو اللى زى دة بيزعل ولا بيحوق فيه كلام .دة انا لسانى انكوى من كتر مابقوله ابعد عننا وهو زى اللزق ثابت مبيتحركش.
فجأه ضحك حمزة عشان ميحسسش تارا بالاخراج وعشان ميدايقش من كلامها فاقالها  :والله دمك زى العسل ياحماتى .وبعدين يرضيكى اسيبكم فى الموقف دة لوحدكم من غير راجل.
برقت فردوس عنيها وبصت لبنتها وهى بتقول  :اهو شوفتى دة اللى بتكلم عنه ..قوليله يابنتى ان اللى عنده ډم احسن من اللى عنده فلوس .يمكن مش سامعنى.
حطت تارا اديها على بقها بتكتم ضحكتها وبتبص لحمزة اللى مازال بيبص على فردوس بتسليه وقالها  :ماخلاص بقا ياحماتى .
وقبل ماترد فردوس اتكلمت تارا وقالت  :خلاص ياماما دة كتر خيره انه جاى يساعدنا .انتى علمتينا نقول شكرا ومنكسفش حد ولا ايه .
نفخت فردوس وبصت لحمزة لقيته مبتسم فاقالت بقله حيله ونرفزة  :الهمنى الصبر ياربى.
..
فضلت صبا طول اليوم نايمه على السرير فى وضع الجنين وكل ماتبص على جسمها تلاقى العلامات الزرقا فابتبدأ عيونها تدمع ولكن بتتعصب اكتر كل مابتفتكر شكل الباشا فاغمضت عنيها بتحاول تنام .
تانى يوم فاقت وهى حاسه بتكسير فى جسمها فاحاولت تقوم ببطئ ولكن اول ماوقفت حست بدوخه قويه ووقعت على الارض .. وخلال دقايق لقت الباب اتفتح ودخل الباشا بخضه ونزل لمستوها وبيحاول يفوقها  :صبا ..صبا .صبا مالك
كانت بتفتح عنيها وتغمضها ببطئ وهى شايفه لهفه وخوف الباشا ولكن فجأه غابت عن الوعى بين ايده 
وشويه جه الدكتور وفحصها وقال للباشا  :سكرها واطى والمحلول دة هيفوقها .
اتفاجئ الباشا وقال  :سكر !!
رد الدكتور  :الاستاذة مريضه سكر .ولازم تاخد الانسولين فى معاده عشان ميحصلش كده تانى .
استغرب الباشا وقال  :طب اكتبلى على الانسلوين المناسب وهجبهولها.
وفعلا الدكتور كتبله الدوا المناسب.
.


نصيبى وقسمتى
البارت
مقولتليش ليه ان عندك السكر 
بصتله بتعب وغمضت عنيها وهى بتقوله پغضب  :كنت مين انت عشان اعملك اعتبار واقولك على حاجة تخصنى.
ابتسم وقعد قدامها على السرير وهو بيقولها بمشاكسه  :حتى