رواية مكتملة بقلم اميره حسن -6

يالمار ...جوزك عنده وجه نظر برضه ...ومش كل حاجة نقف نتكلم عليها بقا .
قطع كلامهم طلوع كوثر من الصالون وهى بتقول باستغراب وانا عمالة اقول صوت الهمهمه دة طالع منين ...واحساسى ميكذبش ابدا.
بصتلها صبا باستغراب ورجعت بصت للمار ومنذر اللى قال باستغراب انتى لسه منمتيش لحد دلوقتى
قربت منهم وقالتله مقدرش انام غير لما اطمن عليك ياحبيبى .
رفع عينه لفوق بلا مبالاه لحد ماسمعها بتكمل كلامها وهى بتبص لصبا وقالت غريبه والله....فى حد يزور حد فى الوقت دة برضه.
ادايقت لمار وقبل ماترد لقت منذر بيقول بثبات صبا ضيفتى....وتقدر تيجى فى اى وقت.
بصتله كوثر بخبث وقالت على راسى ياحبيبى ....بس انا شيفاها تعبانه فاقلقت عليها.
ادايقت صبا من طريقتها وفهمت اسلوبها فاردت بغيظ شكرا يا طنط كوثر....وفعلا القلق باين فى عنيكى اوى ....بس اطمنى انا زى الفل .
ضغطت لمار على ايد صبا بخفه عشان تسكت ولكن صبا فضلت باصه لكوثر بضيق لحد ماكوثر اتكلمت وقالت بخبث طب كويس ....بس للاسف الكل نامو ومفيش حد يستقبلك.
ابتسمت صبا بسماجه وقالت بعند انتى الخير والبركه ياحبيبتى.
بصتلها كوثر بضيق ورجعت بصت لابنها متجاهله كلام صبا وقالت لو محتاجنى فى حاجه نادينى ...انا هفضل قاعده...عشان مستنيه عدى.
استغرب وقال هو اتأخر كدة ليه
ردت بخبث معرفش....تقريبا عنده شغل كتير ...ومش لاقى اللى يساعده .
رفع منذر حاجبه وبصلها بجمود وبعدين بص للبنات وقال للمار خدى صبا واطلعى على الاوضه وانا رايح مشوار وجاى.
هزت راسها بنعم واخدت اختها ومشت من قدام كوثر ولكن وقفو لما سمعوها بتقول بتريقه فى حاجه اسمها بعد اذنك يامدام كوثر....مش تتحركو كدة كأن مفيش كبير.
بصتلها صبا بقرف ورجعت بصت للمار وقالت بهمس وغيظ هى مالها دى
ضغطت لمار على ايد صبا بتحذير وبصت لكوثر وقالت بهدوء بعد اذنك ياطنط كوثر.
بربشت كوثر بعيونها ودخلت الصالون ...اما منذر تجاهل كلامهم وخرج من الڤيله....والبنات طلعو الاوضه واول مالمار قفلت الباب لقت صبا بتقول بغيظ دى حماتك دى قرشانه اوى....انتى طيقاها ازاى
حطت لمار اديها على راسها بنفاذ صبر وقالت انا مش قادرة اجادل ...النهاردة كان يوم مايعلم بيه الا ربنا ...فامش ناقصه بقا.
ردت صبا بتعب انتى اللى عبيطه وبتسكتيلها.
قربت منها لمار وقالت بسخريه معلش المرة الجايا هضربها.
قعدت صبا على السرير وقالت بلا مبالاه طب عايزة ادخل اخد دش ...حاسه انى عفنت.
فتحت لمار الدولاب وطلعت هدوم بيتى وحطتهم على السرير وهى بتقولها طب ادخلى ....وانا هتصل بتارا اشوفها فين.
قامت صبا وقالت ماشى بس اقفلى الباب....احسن جوزك يدخل فجأه.
ردت لمار وهى بتفتح تليفونها اطمنى قفلته واساسا هو عارف انك معايا فاكيد مش هيدخل فجاه.
بصتلها صبا وفتحت باب الحمام وهى بتقولها انتى ادرى.
حطت لمار الفون على ودنها واستنت رد من تارا .
......................................................
اخيرا وصلت تارا على الڤيله ونزلت من عربيه مروان وشافو حمزة واقف قدام الڤيله ولما شافهم قرب عندهم واستغرب وجود مروان فاسألها بضيق انتى جايا معاه ليه
سمعهم مروان وقال بسخرية بقا هو دة استقبالك ليا يانسيبى.
بصله حمزة وقال بهدوء مش قصدى ...بس مستغرب
ردت تارا بهدوء وهى بتبصله بتحذير ااه....اصل ...مانت عارف ان صبا كانت فى الامتحان و....وعرفت من لمار انها جت عندها ...فامروان كان معايا وكتر خيره وصلنى.
رد مروان بجمود ومش بس كدة...انا كمان عايز اقابل صبا.
بصله حمزة وقال بس هى دلوقتى عند ناس غريبه هتقابلها ازاى 
رد مروان بضيق على فكرة انا عارف كل حاجه ...وصبا قالتلى ان تارا هربت يوم فرحها معاك واطرت لمار تتجوز بدلها ...فاكل حاجه غلط من الاساس.... فامش هتيجى عليا وتقولولى عيب ندخل عند ناس غريبة دلوقتى.
بصوله بتفاجئ وردت تارا بضيق فى ايه يامروان...انت عايز توصل لايه بكلامك دة 
رد پغضب انا سايب شغلى وحياتى وقاعد معاكى طول اليوم عشان اقابل صبا مش عشان تقولولى مينفعش تدخل.
بصت تارا لحمزة باستغراب وحيرة اما حمزة كان بيبص لمروان باستغراب وقاله بجمود احنا قولنالك الصح....عشان متسمعش كلام ملهوش لازمه ...وفى الاخر اللى عايز تعمله اعمله.
مسكت تارا ايده وقالت بتحذير ياحمزة ب....
بصلها حمزى وقال خلاص ياتارا ...هو حر ...اصلا صبا مش لوحدها جوة ...رجاله البيت موجودة ... واكيد مش هيسمحو لحد يدخل فى الوقت دة ...واديكى شايفه الحراسه عامله ازاى ...فاسيبيه براحته بقا.
بص مروان على الحراس وحس بمدى غبائه ورجع بص لحمزة وتارا وقال بضيق تمام....الصباح رباح.
ومشى من قدامهم بكل عصبيه وركب عربيته وساق بأقصى سرعه.
فابص حمزة لتارا وضحك وقال بغمزة شوفتينى وانا بطفشه بالعقل.
ضحكت وقالتله يعنى دى خطتك.
هز راسه بايتسامه فاقالتله كان فينك من بدرى ...دة محلنيش...وطول الطريق عمال يسال لحد ماصدعنى.
مسك اديها وباسها بحب وقال سلامتك ياقمر من الصداع.
سحبت اديها بخجل وقالت بمشاكسه مش وقت محڼ دلوقتى.
رد قالها بزعل طفولى بقا انا واقف من بدرى مستنيكى وفى الاخر تقوليلى محڼ.
ابتسمت بخجل وقالت لا بس خاېفه حد يشوفنا.
قرب منها وقالها بمعاكسه طب مايشفونا ...وخلى الدنيا كلها تشوفنا ....عشان أكدلهم انى مستعد اعمل المستحيل عشانك.
ابتسمت بخجل وحب وهو مازال على ابتسامته لحد ماسمعه ركنه العربيه فابصو باستغراب وشافو عدى ومنذر نازلين من العربيه وبيبصولهم بضيق
واول ماحمزة شافهم بيقربو عليهم خطړ فى باله فكرة عشان يدايقهم فاقرب من تارا لدرجه كبيرة وهمس فى ودنها ادخلى لاخواتك.
ولما تارا بصتله بتفاجئ من قربه لقيته فاجئها اكتر لما باسها من خدها بخفه وقالها تصبحى على خير ياروحى.
برقت تارا عيونها وبصت لعدى ومنذر بخجل ...اما حمزة بصلهم بابتسامه سمجه ومشى من قدامهم وهو ملاحظ نظراتهم اللى حد من صعوبه غضبهم.
يتبع...

نصيبى وقسمتى
البارت 27
بص منذر لتارا بقرف وقال بجد معنديش كلام اقولهولك ....بس المسخرة اللى بتحصل دى ...ياريت تحصل بعيد عن بيتى.
ادايقت من كلامه وردت پغضب شوف مين بيتكلم عن المسخرة...دة على اساس مشفناش اللى عملته مع صاحبه معرض العربيات....فاقبل ماتنصحنى ...ابقى خلى بالك على تصرفاتك
بصلها عدى من راسها لرجليها بضيق وبعدين بص لمنذر وقاله متتعبش نفسك معاها ....هى مش صغيرة ...خلينا ندخل مش ناقصين مشاكل.
بصتله تارا پغضب وحست بالاهانه منهم وفكرت فى حمزة وهى بتراجع نفسها وتقول انها عارفه ان حمزة عمل كدة عشان يدايقهم ولكن حطها فى وضع محرج ومشى فابدأت تدايق منه اكتر.
لحد ماشافتهم دخلو الڤيله ووقفت لحظة وبعدين دخلت وراهم وبصلها منذر بطرف عينه وشاورلها على اوضته وقال بجمود اخواتك فى الاوضه دى.
بصتله بحرج وطلعت على الاوضه بهدوء.
اما عدى كان متابع حركتها بغيظ لحد ماسمع منذر بيقول بضيق اللى اسمه حمزة دة مش ناوى على خير.
رد عدى بضيق حركاته عبيطه...وعايز يبين ان اللى عملناه معاه مفرقش معاه ...انا فاهمو.
بصله منذر بنفاذ صبر وقال فكك منه ...المهم ان الورقه العرفى معاك ولو حركاته زادت عن كدة...هنديله الضربه القاضيه.
بصله عدى بتوتر وسكت لما افتكر انه قطع الورقه ولكن مقلش لاخوه لحد مادارى الموضوع لما قال بلجلجه اا...ا..هما هيفضلو قاعدين عندنا قد ايه 
رد منذر بثبات منا فهمتك كل حاجه ياعدى ...اطلع بقا على اوضتك وانا هعمل