رواية صدفه -4
صدفة : ومعاك واحد فشار وصلاحه
زين : ههههه تعالى يا هبلة وقعدها فى حضڼه وقعدوا يتفرجوا على التلفزيون
بعد ساعة
صدفة كانت نامت فى حضڼ زين
زين وهو بيقلدها وبيبصلها بحب: تعالى نتفرج على فيلم يا زين ونامت اصلا فى نصه بس متجوز قمر ونام هو كمان
فى الصباح
رانيا صاحيت ولاقيت نفسها نايمة فى حضڼ محمود
رانيا بعـ،صبية: هو ايه دا
رانيا: هو انت بتستغل انى نايمة يعنى وتعمل اللى انت عملته دا
محمود پخپٹ وهو بيقرب منها: عملت ايه
رانيا : محمود بطل وابعد كدا
محمود بحب : اجمل محمود اسمعها فى حياتى
رانيا : والله ودا من امتى
محمود : من دلوقتي وبكرة وبعده وطول العمر
رانيا تاهت فيه ومحمود كان لسه هيقرب من شفاي’فها بس رانيا بعدت
محمود : مش هطلقك دا اخر كلام عندى يلا انا هقوم احضر الفطار
رانيا : مش عايزة اكل وخصوصاً لو منك
محمود : مش بمزاجك انتى لازم تاكلى كويس انبارح دخلت لاقيتك مغمى عليكى
رانيا بعـ،صبية : هتخلينى اكل غصبن عنى يعنى
محمود : ااه وبطلى عصبيتك دا بقى مش حلو عشانك
رانيا : فوقى يا رانيا فوقى
عند صدفة و زين
زين بحب : صباح الخير
صدفة : صباح النور
زين : انا هقوم اخاد شاور
صدفة بحب : تمام
بعد ربع ساعة
صدفة شافت حاجه على الفون و زين وقتها كان خارج بينشف شعره
صدفة پحژڼ : طلقنى يا زين
عمار: بتكلمى نفسك
سارة : هاا لا بس صدفة مجتش وكدا وقلقانة عليها
سارة پخۏڤ : فكرك يكون حصل حاجه
عمار : لا بس عرسان بقى
سارة بخجل: احم
عمار: اوصلك
سارة : لا انا هاخد تاكسى شكرا
