رواية مكتملة بقلم عائشه احمد-١
هيطلقنى بس انا عايزه يتجوزها وتشوف انا هعمل اى
الام ربنا يستر ويستر من تفكيرك
عند عائشه الباب بيخبط
عائشه خليكى يا رضا مع جود انا هشوف مين
راحت فتحت الباب واتفجأت باللى واقف قدامها
جواد پغضب انتى اى مفكرانى مش راجل ياك عشان تكسرى كلمتى
عائشه بهدوء جواد ممكن تهدى عشان نقدر نتكلم
جواد بغيظ شيفانى عشد بشعرى انت كيف تخرحى وتكسرى كلمتى
عائشه بدموع جواد انت مش فاهم حاجه اللى بيحصل دة غلط مش لازم يحصل
جواد پغضب غلط اى اللى عتحكيه دة واى اللى مش فاهمه
عائشه بدموع مراتك عندها حق انا مفيش علاقه تجمعنا تخليك جنبى الايام اللى فاتت مكنش لازم دة يحصل انت شخص متجوز لازم تبعد عنى
عائشه بدموع ابعد عنى قبل الامور ما توصل لاپشع من كدا ابعد يا جواد ابعد
جواد بلا وعى مش هبعد انا مصدقت لاقيتك
عائشه بصتله پصدمه اى
جواد انا بحبك يا عيشه بحبك
عائشه انت اى اكيد غلط جواد انت لسه عارفنى
جواد معرفش اى حاجه غير انى حبيتك وعايزك جنبى عالطول معرفش امته ولا فين بس انتى دايما شدانى ليكى عايز اسمعك عايز اشوفك قلبى كان هيقف لما شفتك مغمى عليكى الساعه اللى قعدتيها فالعمليات كنت بمۏت فى كل دقيقه فيها وحط ايدة على وشها انا عمرى ما حسيت الاحساس دة مع حد بس حسيته معاكى ومش عايز اضيعه
جواد بهمس عيشه
عائشه بدموع مينفعش يا جواد مينفعش انت متجوز مقدرش اخد حد من مراته
جواد وهو بيهز راسه بلا لا يا عيشه لا مرام موافقه
عائشه پصدمه موافقه موافقه على اى
جواد اننا نتجوز هنتجوز انا وانتى انتى بتحبينى زى ما بحبك مش كدا
عائشه بدموع جواد مينفعش مينفعش انت متعرفش حاجه
جواد پصدمه قصدك اى
عائشه جواد انت متعرفش عنى حاجه
عائشه يعنى مينفعش مينفعش يا جواد مينفعش روح لمراتك يا جواد انا مينفعش اتجوزك
جواد پغضب مسكها من دراعها وضغط عليها بتقولى اى يعنى اى
عائشه بالم جواد ايدى
جواد بصلها كتير وزاحها وسابها ومشى وهى اڼهارت عالارض ياربى سامحنى يا جواد سامحنى
فلاش باك
بعد ما عيشه رجعت من المشتشفى على بيتها مسكت التليفون ولقت رساله مبعوتلها
اولا حمدالله عالسلامه
ثانيا انا بكون مرام مرت جواد ومن غير لف ولا دوران ابعدى عن جواد ابعدى عن جوزى لاحسن اعرف اهلك مكانك متستغربيش انا عارفه كل حاجه عنك وثانيا جواد لو عرف حكايتك مش هيتردد لحظه انو يطردك من البلد سلام يا دكتورة
المسا
جواد راح الاسطبل وعائشه سمعت صوت الخيل خرجت تبص لقت جواد راكب عنتر وبيضربه عشان يمرح بيه والحصان هايج
عائشه پخوف جواد حاسب ليوقعك بس جواد مبصش والحصان اخدة وجرى
عائشه پخوف وصوت عالى جوااااااد
انما هو اخد حصانه والافكار بتعصف فى دماغه وبيكلم نفسه مش بتحبينى معقول بس لا هى كانت عايزانى جنبها اول حاجه نطقتها لما فاقت اسمى مستحيل معقول ترفضنى انا جواد القناوى واحدة ترفضنى ماشى يا عيشه ماشى
عائشه فضلت قاعدة مستنيه جواد لحد مارجع اول ما شافها لف وشه
عائشه بقلق راحت عندة جواد انت كويس
جواد مرضش عليها
عائشه الحصان كان
جواد كان ايه الحيوانات احيانا كتير بتكون احسن من البشر وسابها ومشى وهى فضلت واقفه باصه عليه
فى اسيوط
سهير ها يا بتى محكتكيش
رنيم بحزن لا يا ماما مش غارفه اوصلها بقالى كام يوم
سهير يا ترى انتى فين يا عيشه واى اللى حاصل معاكى
معتز انتو تعرفه مكان عيشه
رنيم پصدمه اى مكان اى لا منعرفش
معتز پغضب قولى يا رنيم انا سمعت كل اللى قلتوه قولولى عيشه فين
سهير له يا ولدى اختك دى روحك
معتز بحزن اى يا امى انتى متخيله انى ممكن أذيها
سهير امال عايز تعرف مكانها ليه
معتز متخفيش يا امى متخفيش
رنيم هى عند واحدة صاحبتها فى قنا
معتز عنوانها اى
رنيم .........
صباح يوم جديد
عائشه پغضب يا عم سيد فين المسئول عن تنضيف المزرعه
هانى انى يا دكتورة
عائشه پغضب انا قلت مليون مرة مش عايزة اشوف الۏساخه دى تحت الحيوانات وحذرتكوا قبل كدا
هانى ببرود يعنى هيحصلهم اى مهم بهايم
عائشه بصوت عالى يعنى اى يعنى حضرتك تحب تقعد فمكان ۏسخ كدا
هانى له طبعا
عائشه يبقى تنضف تحتيهم سامح ودة اخر تحذير لاما هتصرف تصرف مش هيعجبك
سيد يا بتى اهدى لساتك تعبانه
جواد اى بيحصل اهنه
عائشه بصتله بس هو مش باصصلها
سيد سكت ومرضش
