رواية مكتملة بقلم عائشه احمد ٥

لى تعملى كدا لى لى 
عائشه بحزن ابعد عنى يا جواد ابعد انا مش عايزاك ومش محتجاك 
جواد بس انا محتاجك 
عائشه وهى بتبعد عنه ومن غير ما تبصله للاسف مش هقدر اساعد انا بقيت غير صالحه للاستخدام 
جواد بۏجع بصيلى يا عيشه بصيلى وانتى بتكلمينى بتهربى من عيونى لى 
عائشه بهجوم انا مبهربش بس انا مش عايزاك ولا عايزة اشوفك 
جواد شدها ليه وبيمشى ايدة على وشها خاېفه اشوفك كدا واى يعنى برضوا انتى اجمل البنات فى عينى اجمل واحدة شافتها عينى 
عائشه بسخريه وضحك روح يا جواد الله لا يسيئك ابعد عنى انا مش حمل ۏجع ولا الم فيا ما يكفى روح 
جواد مش هروح وهفضل جنبك ومعاكى ومش هسيبك فاهمه وانتى هتسمحيلى ابقى جنبك 
عائشه پغضب وهجوم انا مش عايزة حد ومش هكمل مش هكمل وهخرج وارجع لبيتى ولبنتى 
جواد بصړاخ ماسك دراعها لى مش عايزة تكملى لى انتى انانيه بالشكل دة لى مبتفكريش فى حياه اللى بيحبوكى لو خسروكى 
عائشه پغضب لا محدش بيحبينى بالعكس هريحهم منى وانا هرتاح 
جواد بغيظ انانيه بتفكرى بانانيه 
عائشه بهجوم انا انانيه يا جواد انا عمرى ما كنت انانيه انا بفكر فالكل قبل ما افكر فى نفسى دايما الكل ضدى ومع ذلك بحاول مرة واتنين وبتمسك باللى بحبهم مرة واتنين بس تعبت تعبت الكل بيجى عليا الكل بيوجعنى ويجرحنى انتو اللى انانيين مش انا انا عمرى ما وجعت حد بس كلكوا وجعتونى دايما كنت بقف جنبكوا بس فى وقت وحدتى والمى محدش جنبى ورجعت بصت على جواد انت عايز اى منى عايز اى 
جواد بۏجع عايزك 
عائشه بدموع وانا قلتلك انى مش هقدر اكمل 
جواد لى 
عائشه بهجوم ودموعها بتنزل لانى تعبانه انا بمۏت يا جواد انت مش عارف انا بحس بأى محدش حاسس بوجعى ولا بألمى بس صدقنى انا حاولت كتير بس مش قادرة اكمل تعبت بجد يا جواد روحى بتروح مش حاسه بحاجه صعب يا جواد صعب اشوف نفسى بالحاله دى انا انا شعرى راح مفيش شعر عندى حتى حواجبى ورموشى خفت وبتقع مش حاسه بطعم الاكل مش قادرة اصلى وانا واقفه الحياه ماټت فى عينى لانى مت وحاسه انى وحيدة واڼهارت عالارض
جواد بۏجع طلع يجرى عليها انا جنبك ومش هسيبك 
عائشه ببحه انا تعبت يا جواد 
جواد بحب هنكمل وهفضل جنبك ومش هسيبك لحظه وهننسى الوقت الۏحش دة ونقول الله لا يعيدها ايام بس انتى خلى ثقتك بربنا كبيرة وارجعى عيشه حبيبت قلبى 
عائشه بأمل يارب يارب 
جواد شالها وحطها عالسرير وجه ماشى مسكت فيه 
عائشه عايزة انام يا جواد عايزة احس بالامان يا جواد الامان اللى بحسه انت بس 
جواد راح ونام جنبها وهى فضلت ماسكه فيه زى ما يكون طفل لقى امه 
الكل قاعد برة وعايزين يعرفوا اى اللى بيحصل 
سهير انا هدخل اشوفهم 
دخلت لقت عيشه نايمه ومتشعلقه بيه زى الطفله جواد بصلها واتكسف وهى ابتسمت وخرجت وجواد بعد عيشه وخرج وراها 
معتز عملت اى 
جواد هكلم الدكتور 
منير بأمل يعنى وافقت يا ولدى 
جواد تقدر تقول اه وربنا يستر لما تصحى متغيرش رأيها 
فارس طب تعالى نشوف الدكتور ونستفسر عن الحاله 
وبالفعل راحوا للدكتور اللى قالهم انها خضعت للكيماوى وقاعدلها جلسات قليله جدا والنتائج الاوليه للتحاليل مبشرة جدا وان الجلسات جابت نتيجه حلوة جدا
مر اليوم ووجود جواد مع عيشه مش بيفارقها خالص وهى كمان مش راضيه تسيبه يبعد قاعدين سوا بالليل عيشه 
جواد بحزن لى ما حكتيش لى مقلتليش على كل حاجه
عائشه بدموع مرام ماټت ومكنتش عايزة اتكلم او اسئ لمېته وكنت خاېفه لمتصدقنيش يا جواد خصوصا وانت بتتهمنى بأنى السبب فى مۏتها
جواد بتنهيدة انا اصدقك وانا مغمض 
عائشه وجعتنى اوى يا جواد مكنتش متخيله انك ميبقاش عندك ثقه فيا بالشكل دة انا كنت 
جواد قاطعها ممكن منتكلمش فاللى فات اللى فات ماټ خلينا دلوقتى خلينا نفكر فحياتنا الجيه وانا وانتى 
عائشه بۏجع بالحاله دى 
جواد بحزن متقوليش كدا انا قابلك بكل حالاتك وهفضل جنبك ومعاكى 
مرت عدة ايام وعائشه خلصت جلسات العلاج الكيماوى 
الممرضه ببسمه جاهزة النتيجه هتظهر انهاردة 
عائشه مسكت ايد جواد وبصتله وهو ابتسملها جاهزة 
جواد والكل واقف باصصلهم بفرحه وبسمه ممزوجه پخوف من النتيجه 
الممرضه ببسمه ربنا يخليكوا