رواية مكتملة للكاتبه الرائعه ميمي عوالي-١

السنين دى كلها سوا على الحلوة والمرة وازاى كان ليهم ذكريات كتير حلوة سوا 
كانت بتفتكر حياتهم سوا ودموعها على خدها لكن بعد فترة قامت راحت غسلت وشها واتوضت وصلت وشكرت ربنا على حالها وان ربنا عوضها ببناتها واخوها وكل اللى حواليها
قررت تنسى كل اللى فات وتعيش حياتها بما يرضى الله وتحاجى على بناتها وتربيهم زى ماكانت دايما بتتمنى 
قمر كمان اتعلقت جدا بفاطمة اللى كانت بتتعامل معاها اكنها بنتها وكانت بتراعيها زى بناتها بالظبط ولما الدراسة ابتدت هى اللى كانت بتقعد معاها وبتذاكرلها زى مابتذاكر لبناتها و ده خلى قمر تندهلها وتقوللها يا ماما

وكمان بسمة ونسمة كانوا بيحبوها جدا واعتبروها اختهم التالتة وكانوا فرحانين بيها لان كان نفسهم يبقى ليهم اخت صغيرة 
ومعظم الايام كانت قمر بتصمم انها تبات مع فاطمة والبنات فى شقتهم وكان عبد الرحمن بيسيبهم براحتهم يعملوا اللى هم عاوزينه 
وفضل الوضع على ماهو عليه لحد مامر عليهم سنة وهم عايشين بلمتهم حوالين بعضيهم لحد ماجه اليوم اللى ابتدت ملامح حياتهم تتغير فيه
فى اليوم ده كان عبد الرحمن طلع عشان يتغدى وكانت فاطمة وفتحية عازمين ناصر وعزة على الغدا فكانوا كلهم متجمعين سوا وقاعدين ياكلوا لما سمعوا جرس الباب ولما عبد الرحمن راح فتح اتفاجئ بان اللى على الباب شروق طليقته
شروق اول ماشافته ابتسمت بشوق وقالتله ازيك ياعبد الرحمن .. وحشتنى
عبد الرحمن اتنحنح وشاورلها بايده تدخل وهو بيقوللها اهلا يا ام قمر اتفضلى
شروق دخلت بوجل ولما لقتهم كلهم موجودين قالت مساء الخير الظاهر انى جيت فى وقت مش مناسب
فتحية وهى بتبصلها بشبه قلق لا ابدا يابنتى بيتك ومطرحك تعالى اقعدى اتغدى معانا
شروق والله اكلك وحشنى يا ماما بس معلش انا هستناكم على ما تكملوا اكلكم لانى سبقتكم من بدرى
عبد الرحمن شاور لشروق على الانترية وقاللها اتفضلى استريحى انتى مش غريبة 
شروق بصت لقمر اللى كانت قاعدة تاكل وهى على رجل فاطمة وبتبص لشروق بفضول الاطفال وعاوزة تعرف مين دى لانها ماعرفتهاش بسبب بعدها عنها وهى فى سن صغيرة وكمان كانوا قاعدين عند فتحية ومافيش ولا صورة لشروق فى الشقة فشروق قالتلها مش هتيجى تسلمى على ماما ياقمر
قمر بعفوية شاورت على فاطمة وقالت لها ما هى ماما اهى 
شروق بلمت واتنفضت من مكانها وشاورت على فاطمة وهى بتقول پغضب لعبد الرحمن انت اتجوزت جبت لبنتى مراة اب ياعبد الرحمن بالسهولة دى وكمان خليت بنتى تقوللها ياماما 
فاطمة اتنطرت من مكانها وهى لسه شايلة قمر وقالت انتى فاهمة غلط يا ام قمر انا 
عبد الرحمن پغضب بس يافاطمة اقعدى كملى اكلك وبعدين الټفت لشروق وقاللها جاية ليه ياشروق اعتقد انك سيبتى بنتك وسافرتى من زمان وماسألتيش عنها ولا مرة جاية النهاردة عاوزة ايه بقى
شروق بحدة انا ماسيبتهاش ومشيت بمزاجى واظن انت عارف ده كويس وكنت فاكرة انى جاية لجوزى ولبنتى لكن طالما الحكاية كده فانا عاوزة بنتى ياعبد الرحمن انا احق بيها والقانون فى صفى
عبد الرحمن بنرفزة انهى قانون ده اللى بتتكلمى عنه انتى ناسية انك كنتى خطڤاها ومسافرة من ورايا ناسية انى مرجعها منك من المطار ناسية ان كل الكلام ده مثبوت فى ورق ومحضر رسمى
شروق بعنجهية بس انا خلاص رجعت وهاخد بنتى اربيها وتعيش معايا انت مش هتعرف تربيها بالمستوى اللى انا هربيها بيه
عبد الرحمن بسخرية انهى مستوى بقى ده ان شاء الله وانهى تربية ايه عاوزة تطلعيها زيك 
شروق بكبرياء وانت تحلم ان بنتك تطلع زيى ده المفروض ان ده شئ يبقى من امنياتك
عبد الرحمن امنياتى لا ياستى انا بدعى ربنا ليل ونهار انها ماتطلعش زيك مش عاوزها فاضية من جواها زيك مش عاوزها مهزوزة من جواها كلمة تجيبها وكلمة توديها زيك مش عاوزها تبقى انانية ولا غدارة زيك ياشروق
شروق پغضب انا عمرى ماكنت انانية ولا غدارة ياعبد الرحمن 
عبد الرحمن بهدوء ولما تحاولى تهربى ببنتى من غير ما اعرف ولا حتى اشوفها .. ده تسميه ايه
شروق بلجلجة انا كنت بحاول احميها منك كنت عاوزة اهرب بيها من البيئة اللى عاوز تطلعها فيها كنت عاوزة اطلعها راقية فى مكان راقى ايه الغلط فى ده