رواية مكتملة بقلم يسرا مسعد

مأجلين بس انا اعرف انك بتموتى فى العيال دا انتى طول عمرك كان نفسك تتجوزى بس عشان تخلفى ...احكيلى انتى مش مبسوطه مع جاسر 
سالى ماتشغليش بالك بيا ...انا الحمد لله خدى بالك انتى من نفسك ومن صحتك عشان تقومى بالسلامه
سيرين بجد احكيلى يا سالى ...يابنتى انا اختك مالناش غير بعض ...بعد ربنا وبابا وماما طبعا وبعدين انا خبره عنك ..مالكم بجد
اڼهارت دموع سالى وقالت ادعيلى ياسيرين بالله عليكى كل ما اجى على بالك تدعيلى
احتضنت سيرين اختها الصغرى وقالت دعيتلك وانا بولد والله وهدعيلك على طول ربنا يهدى سرك ويسعدك يارب
دخلت مجيده وقالت سيرين ...اخوات معتصم جم عاوزيين يباركولك .....ادخلهم
سيرين هما لحقم !!!ماشى يا ماما دخليهم بس استنى اسرح شعرى
سالى انا هطلع اسلم عليهم واساعدك شويه يا ماما قبل ما امشى جاسر منبه عليا متأخرش على سبعه اكون هناك
مجيده بأسف مش هيسيبك تباتى
سالى متنهده لاء مارضيش
مجيده ماشى يابنتى طاعه الزوج واجبه برضه روحى اتغدى مع العيال وخدى بالك منهم
مر الوقت سريعا وانتبهت سالى الى الساعه فوجدتها فى تمام السادسه فقررت ان تتصل بالشركه وتطلب سائقا فهى لن تعود فى سياره اجره ليعلم جاسر ان امه قد حرمتها من استخدام السياره الموجوده فى القصر
رد عليها عامل الامن فطلبت منه سالى ان يرسل لها سياره لتقلها من بيت ابيها واملته العنوان
سمعت سالى زامور السياره فسلمت على عائلتها ونزلت درجات السلم مسرعه وتفاجئت بسياره زياد تقف مصفوفه الى جانب الطريق فاقتربت منها لتجد انه زياد بالفعل
ابتسم لها زياد وترجل من سيارته قائلا مفاجأه مش كده
سالى امال فين السواق
زياد اركبى
فتح لها زياد باب السياره فوقفت سالى متردده
فقال لها زياد اركبى ياسالى في ايه هنفضل واقفين فى الشارع ....يابنتى انا اخو جوزك مايصحش الناس واقفين يتفرجوا علينا
ركبت سالى على مضض وركب زياد وانطلق بالسياره فقالت له امال السواق مجاش ليه
زياد انا مروح وانتى مروحه لازمته ايه السواق هاه ازيهم الجماعه فوق
سالى الحمد لله
زياد كنتى بتزوريهم زياره عادى كده
سالى قصدك ايه
زياد يعنى ماتكونيش بتشتكيلهم من حاجه
سالى واشتكيلهم ليه..انا الحمد لله كويسه وبعدين اختى ولدت فجيت اطمن عليها
زياد بجد ...مبروك جابت ايه
سالى محمد
زياد محمد!!! ليه حد يسمى محمد
سالى امال يسمو ايه
زياد زياد ...على اسمى
ضحكت سالى ياسلام باماره ايه
زياد باماره انى نفسى فى عيل يتسمى على اسمى
سالى وهما مالهم
زياد خلاص يبقى اعتمد عليكى انتى وجاسر بقى
ثم اتبع بمكر ناظرا لها نظره جانبيه بس ازاى ...وكل واحد فيكو بينام فى اوضه
انتبهت سالى الى مايقصده زياد فقالت بتهكم هممم وياترى عندك حاجه تقولها بس مش عاوز وقلقان على اخوك بس لانى عزيزه عليك هتقولها دلوقتى 
زياد دا انتى قلبك اسود اووى على فكره
سالى انا برضه على العموم شكرا
زياد سالى بجد انا عملت
كده عشان مصلحتكم ولا انتى كنتى تحبى تفضلى على عماكى
سالى لاء ماكنتش احب انى افضل على عمايا بس كنت احب تنورنى بدرى عن كده شويه ...فليقل خيرا او ليصمت
زياد واللى انا قولته مش كان خير ...مش كان خير انك تعرفى
سالى ااه عرفت ويارتنى ماعرفت لان ببساطه مافيش حاجه اتقدمت خلاص بح بقيت متجوزه اخوك مافيش طريق عوده
زياد وانا قولتلك بعد ماكتبتوا الكتاب عشان مايبقاش فيه طريق عوده بس عشان تكملى طريقك صح
سالى وانت شايف انى عارفه امشيه صح!!!
زياد لاء انتى مش عاوزه تمشيه صح مش مش عارفه لاء مش عاوزه تفرق ....انتى تقدرى تعيشى احسن عيشه على فكره
سالى ااه معاك حق بس دا على اساس ان الست الوالده راضيه عنى ومسلهالى العيشه اووى وانا يمكن اللى بتبطر
زياد
اسمعى يا سالى انتى متجوزه ااقوى واحد فين ....واللى يكاد يكون الوحيد اللى بيقف فى وشها.... لو انتى ظبطتى معاه امورك هتلاقى كل حاجه اتظبطت ....واضح انك عكيتى الدنيا مع جاسر عشان كده سايبك تدخلى عرين الاسد وتقعدى فيه لوحدك
سالى انا خلاص تعبت وزهقت ومن فضلك مش عاوزه كلام فى الموضوع ده
ظل زياد صامتا حتى وصلو لاعتاب القصر فقال طيب ممكن تفردى وشك ...اهم حاجه انك ماتحسيش اللى حواليكى بالى فيكى على فكره
اوقف زياد السياره وترجل منها فتحت سالى الباب وصعدت السلم برفقه زياد فتح زياد الباب ودخلت سالى لتجد ان جاسر يقف قبالها ناظرا لها پغضب شديد هى واخيه
قابلت سالى نظراته ببرود وصعدت الى غرفتها دون التحدث اليه
شرعت سالى فى تغيير ملابسها عندها فتح الباب ودخل جاسر غاضبا كما كان وامسك بذراعها بقوه وشدها اليه وقال حمد لله على السلامه ياهانم الساعه كام دلوقتى
سالى ماهى قدامك بتسأل ليه
جاسر ردى عليا الساعه كام
سالى الساعه 7 وربع
جاسر وانا قايلك لو جيتى سبعه ودقيقه ساعتها هيكون ايه 
سالى پألم اللى حصل ...سيب دراعى
لم يترك جاسر ذراعها وقال وانا مش قايلك تاخدى السواق معاكى جايه مع زياد
كادت سالى ان تبكى وقالت الست والدتك مارضيتش روحت فى تاكسى واتصلت بالشركه