رواية مكتملة بقلم اميره حسن -1

يلين قلبك عليا وبلاش موضوع العقاپ دة...عشان...علشان والله كانت نيتى سليمة.
رد قالها بثبات تمام بس انا مش مضطر اتحمل عواقب افعالك ولا ايه.
اخدت نفس عميق وقالتله وهى مغمضة عيونها والخجل ظهر على وشها وهى بتقوله طب ممكن يعنى تبعد شوية... عشان اعرف افهمك لان وقفتك دى موترانى بصراحة.
بص لملامحها وابتسم لما شاف احمرار خدودها وحاول يبعد عنها لحد مافتحت عنيها وبصتله بخجل وبعدين كحت بخفة وبدات تتكلم بهدوء على فكرة انا مش طالبة منك حاجة كبيرة وكل اللى عيزاه ان احنا نحافظ على سمعه عيلتنا... وبعدين يعنى انت شخص معروف ولما ينتشر خبر ان عروستك هربت منك يوم فرحك فا.... دة اكيد هيمس سمعتك و.. وسمعه عيلتى برضه.. وبما انك بتقول ان جوازنا باطل فانا كدة مش مسؤولة منك يعنى انت حر لكن الشكل العام وقدام الناس احنا متجوزين وصدقنى مش هدايقك ولا هتحس بيا خالص وكلها فترة مؤفته وبعد كدة وكل واحد فينا يروح لحالة وساعتها بقا نبقا نقول ان احنا متفقناش واطلقنا يعنى عادى بتحصل فى احسن العائلات...
ضحك باستهزاء وقالها يعنى كأنك بتقوليلى عيش حياتك واعتبر مفيش حاجة حصلت وكل اللى شاغلك سمعه العيلة وتفكيرك محدود لدرجه انك مش شايفه انى هطلع صغير قدام اهلى لما يشوفو ان العروسة اتبدلت ولا انتى ناوية تكملى الفترة المؤقته دى بالنقاب حتى وانتى قاعدة فى البيت
فكرت لمار ولقت انه معاه حق ولكن حاولت تقنعه بالكلام وقالت طيب ماحنا ممكن نقعد ونفكر وان شاء الله نلاقى حل و...
قاطعها بزعيق وهو بيقرب منها نفكر ايه وزفت ايه هو انا فاضى للعب العيال دة. اساسا انا مكنتش عايز الجوازة دى من الاول ولو اختك كانت قالتلى انها مش عيزانى مكنتش هغصبها تتجوزنى لانى متعودتش حد ينغصب عليا كله بيجيلى بمزاجه والتفاهه اللى حصلت دى فورت دمى وجابت اخرى ومش مضطر انى اكون شريك معاكو فى السخافة دى وبما انكم اتصرفتو من دماغكم فااتحملو عواقب افعالكم بقا وشيلو شيلتكم.
كانت بتبصله پخوف ولكن استفزها كلامه فاردت بأنفعال وانا كمان مكنتش عايزة الجوازة دى ولا كنت عايزة كل دة يحصل بس حصل وانا مش بجبرك على حاجة انا بس طلبت مساعدتك وانت حر بس خليك متأكد ان الڤضيحة مش هتبقا لعيلتى وبس انت كمان هتنضر.
قرب منها اكتر وبص لعيونها بجرأه وعقد حواجبه نتيجة لغضبه وقال انا بعمل كل حاجة بمزاجى ومحدش يقدر يجبرنى ومتضحكيش على نفسك وتسميها مساعدة لان انا وانتى عارفين ان انتى بتحطينى قدام الامر الواقع والمفروض انى امشى على هواكى ودة مش هيحصل وتانى مرة لما تتكلمى معايا تحسنى اسلوبك وتفهمى كلامك قبل ماتقوليه عشان الغلطة معايا بفورة والڤضيحة مش هتكون غير ليكو والله اعلم بقا اختك هربت ليه وعشان ايه ومع مين وفى الاول وفى الاخر دى بنت يعنى سمعتها اهم من اى حاجة وبما انها غلطت معايا يبقا تستحمل بقا.
اتعصبت لمار من طريقته المغرورة وقالتله بأنفعال هو انت شايف نفسك على ايه ماكلنا بنغلط ليه محسسنى انك مفيش منك اتنين ومدايق اوى انك هتطلع صغير قدام عيلتك وانت اصلا مجبور على الجوازة دى منهم فامتجيش تفرد شخصيتك عليا عشان انا برضه بنى ادمة وعندى ډم ومنكرش انى لو حطيت نفسى مكانك هدايق لكن مش هأذى.
غلى الډم فى عروقة من طريقته وكلامها فاقرب منها اكتر ومكنش فاصل مابينهم الا سنتى متر واحد فاحاولت تتحكم فى اعصابها لحد ماسمعته بيقول انتى ازاى تتكلمى معايا كدة
بصت لعيونه بتوتر وبلعت ريقها ودب الخۏف قلبها من ثبات انفعاله وردت بعفوية اااا.... اصلك عصبتنى و.....
قرب وشه من وشها وقال بثبات عكس العاصبة اللى جواه وهو بيحاول يتجاهل ربحيتها الحلوة وخجلها من قربه ليها وايه
غمضت عيونها بقوة وضغطت على شفايفها بحركة عفوية نتيجة توترها وخۏفها منه وكأن لسانها عجز عن الكلام وحقيقى مكنتش باينه قدامه من ضخامة عضلاته وكأنه محاوطها بجسمه ولكن بحركتها الغير مقصودة حركت مشاعرة ورخت اعثابة وفضل واقف قدامها بيتأمل جمال خجلها
لحد تليفون معتز اصدر نغمه ناتجة عن اتصال فاطلع من شرودة وبعد عنها خطوات وهنا لمار قدرت تتنفس وفتحت عيونها وبصتله فالقته بيبص فى شاشة الفون وبعدها بصلها لثوانى وخرج بره الاوضه وسابها واقفة بتحاول تلملم اعصابها وفجاه قعدت على السرير بهمدان واخدت نفسها بقوة كانه كان واخد الهوا من حوليها وقالت فى سرها ليها حق صبا تعمله الف حساب دة طلع مش سهل وشكله هيجيب اجلى قريب.
فى ڤيلا هارون والد العروسة
كانو متجمعين حوالين صبا اللى كانت قاعدة قدامهم ووشها فى الارض والدموع فى عيونها وبتفرك فى اديها پخوف
وطبعا دة يبينلنا ان اهلها عرفو الحقيقة المستخبية بالذات ان هارون كان واقف پصدمة وبيقرأ الجواب بحرقه قلب لحد ماقال بأنفعال اللى كتبت الجواب دى مش بنتى...