رواية مكتملة بقلم عائشه احمد-٣
عيشه تعالى عايزك
عائشه حاضر وبصت على نجلاء يا بنتى اتهدى شوى
نجلاء اتهد اى هو فى حد يقدر يقاوم الجمال دة انتى معندكيش نظر
عائشه بهمس عندى بس نظرى مليان
نجلاء بتقولى اى
عائشه ولا حاجه انا داخله
بالداخل
زين اى يا عائشه اى الاخبار
عائشه كل تمام يا افندم الصفقه اللى حضرتك دخلتها رست عليك
زين ببسمه بفضل مجهودك
عائشه ببسمه شكرا لحضرتك
زين انتى كنتى معايا خطوة بخطوة من سنه كانت شركه صغيرة محدش يسمع عنها دلوقتى الحمدالله بقينا بنافس الشركات الكبرى ودا كله بفضل مجهودك
الباب خبط
نجلاء الملفات اهى يا افندم
زين شكرا يا نجلاء اتفضلوا روحوا
فى شركات القناوى
محسن پغضب قلتلك مليون مرة يا رنا انا مش عايزك تشتغلى ابننا محتاجك
رنا يا محسن انا قادرة بوفق بين الاتنين وبعدين دادة فاطمه معاه ومش بتسيبه لحظه
محسن بنفاذ صبر انتى الكلام معاكى بقى ملوش لازمه
دخل جواد
جواد اى فى اى صوتكوا واصل لاخر الشركه
رنا يا ابيه محسن عايز يتخانق وخلاص
محسن بغيظ انا برضوا بقلها ابنك محتاجك بس اقول اى وهى مش مقتنعه بالكلام
جواد بصلها وافتكر كلام عائشه وكأنها واقفه قدامه
محسن بصوت عالى يوووووة انا زهقت زهقت
جواد خلاص خلصتو والاتنين سكتوا وكمل كلامه الكلام دة فالبيت مش هنا ولما نروح نتفاهم يلا كل واحد على شغله
رنا مشت وجواد لف لمحسن
جواد انا عارف انك عايز تقعدها من الشغل بس مش عشان ابنك مش كدا
محسن بتوتر لا امال لى يعنى
جواد بشك محسن قول فى اى
محسن بغيظ مضايق من وجوده فالشركه وتعامبها مع دة ودة انا عايزها ليا لوحدى لبيتنا لابننا بس هى مش عايزة تفهم
محسن يا جواد انا مش هى دى الحياه اللى كان نفسى فيها انا كنت راسم حياتنا غير عايز مراتى ارجع القيها مستنيانى ارمى نفسى فى واحكيلها عن يومى
جواد ببسمه اتكلم مع مراتك بهدوء وهى هتفهم عرفها كل اللى انت عايزة وهى بتحبك وهتعمل اللى يريحك يلا اسيبك بقه عشان ورايا شغل
فارس قاعد بيراجع ورق ودخل جواد عليه
جواد عملت اى مع شركات المنشاوى
فارس زين رجع انهاردة من السفر والمفروض هنعمل اجتماع بكرة
جواد تمام جهز كل الورق والعقود
جواد لسه ماشى وقفه فارس
فارس جواد لين لسه مستنيه يا تقفل الموضوع يا تفتحه انما متسبهاش متشعلقه كدا حرام عليك
جواد بحزن صدقنى لو دة فى مكان وشتور على قلبه كنت فتحته بس هو خلاص اكتفى
الخامس عشر
لم يكن فى خاطرى ان القاك فقد اكملت بدونك نعم اشتاق لك كل يوم ولكنى تأقلمت على هذا ان اشتاق ولا اراك لماذا عدت لتجلب لى الالم مرة اخرى اعذرنى فانا اكتفيت لم اعد اريد الالم فقد اخذت نصيبى منه انا اريد السعادة الان ولكن لن تكون معك
صباح يوم جديد
فى شركات المنشاوى
عائشه بعمليه تمام يا نجلاء انا هروح اطبع شويه الورق دول وارجع
نجلاء تمام
خرجت عائشه وبعد دقائق
فارس زين بيه موجود
نجلاء اه يا افندم مين حضرتك
فارس قوليله جواد القناوى
بالداخل
نجلاء جواد القناوى برة
زين خليه يدخل
بعد مدة
زين اهلا يا جواد
جواد ببسمه ازيك يا زين حمدالله عالسلامه
زين الله يسلمك ازيك يا فارس
فارس بخير انت عامل اى
زين الحمدالله
وبدؤا يتكلموا فالشغل
بالخارج
عائشه رجعت وحاسه احساس غريب قلبها بينبض بسرعه وشمت ريحه برفان حبيبها وبتكلم نفسها جواد واخدت نفس طويل ريحته لا لا شكلى بتخيل فلفت على صوت نجلاء
نجلاء روحتى فين يا بنتى
عائشه ها ولا حاجه انا داخله لاستاذ زين عشان فى ورق ضرورى يمضى عليه
ودخلت قبل ما تسمع كلام نجلاء
نجلاء استن يوووة دايما متسربعه
بالداخل
جواد قاعد بيضحك هو وزين وفارس وفجأه دخلت عائشه
عائشه وهى بتبص فالورق استاذ عاصم الورق دة ورفعت وشها واټصدمت من وجودة قدامها فضلت متنحه وعيونهم على بعض وبتتكلم
عائشه مستحيل اكيد بتخيل بس لا جواد انت موجود حقيقى دا انت انا شميت ريحتك بس كدبت نفسى قلبى كان حاسس بقربك بس كدبته
جواد عيشه انتى هنا موجودة هنا ايوة انا هنا صدقى احساسك صدقى قلبك يااااه وحشتينى يا روحى
عائشه وحشتك
